(…) – Mutluluk bir hayal midir? Gerçekten mutluluğa inanıyor musunuz? (…) -Niçin inanmayayım? Buna eminim, belki de güneşin ışığındadır. Bir buğday tanesinde, insan gücünde, çalışma imkânında veya istirahattedir. O her şeydedir. Ve biz insanlar onun bir zerresini ele geçirdik mi, onun tamamını bulduğumuzu zanneder ve kısa bir zaman sonra yanıldığımızı anlarız. Mutluluk hayatın kendisindedir, onun bir unsuru değil, mutluluk hayatın kendisidir. Bütün zerrelerin birbirini tedirgin etmeden birleştikleri bir ahenktir ve hayat işte bu ahenk olmalıdır. Mutluluk bölünmez bir bütündür. Eğer siz mutlu değilseniz, ben mutlu olamam. Başkalarının mutlu olmadığı bir dünyada tek kişi mutlu olamaz. (…) -Mutluluğa inanmadığınızı söylüyorsunuz, o hâlde demin niçin ağladınız? (…) -İnsan mutluluktan ağlamaz. (…) -İnsan mutluluğun olduğunu bildiği zamanlar ağlar. Ona inanılmadığı zaman artık ağlamaz.” Suat Derviş- Ankara Mahpusu Sona kalana yalnızlık var ya da yaşananları düşünüp ana...
Dünya'da Yaşamak- Hayata dair şiirler, hikayeler ve gerçekler