Ana içeriğe atla

Arkadaşım Badem Ağacı



Sen ağaçların aptalı  
Ben insanların  
Seni kandırır havalar  
Beni sevdalar 
Bir ılıman hava esmeye görsün 
Düşünmeden gelecek karakış..  
Açarsın çiçeklerini .. 
Bense hayra yorarım gördüğüm düşü...  
Bir güler yüz bir tatlı söz..  
Açarım yüreğimi hemen  
Yemişe durmadan çarpar seni karayel  
Beni karasevda  
Hem de bilerek kandırıldığımızı  
Kaçıncı kez bağlanmışız bir olmaza  
Koş desinler bize şaşkın  
Sonu gelmese de hiç bir aşkın  
Açalım yine de çiçeklerimizi  
Senden yanayım arkadaşım  
Havanı bulunca aç çiçeklerini  
Nasıl açıyorsam yüreğimi  
Belki bu kez kış olmaz  
Bakarsın sevdan düş olmaz  
Nasıl vermişsem kendimi son sevdama  
Vur kendini sen de bu güzel havaya  

Aziz Nesin

[1] http://www.dersimiz.com/masal/badem/badem1.jpg

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Gizemli Orman

Boya boya Kalemler bitene Sen tükenene kadar boya Kuşlar Yusufçuk Ejderha Sarayı Yasak Ağaç Kraliyet Bahçesinde Tavşan Efendi'nin sıradan bir günü C.

ölüm-hayat-döngü

Bir keresinde öldüm ben. Biliyor musun Fark etmedi kimse. Tabutumu kaldırmadılar. Dua okunmadı hiç benim için. Helvam yenip Hikayelerim anlatılmadı. Oysa pek de çok hatırlanası, Paylaştığım anılar vardı insanlarla. Sandılar ki Yaşıyorum hala. Yüzüme baktılar; Görmediler ruhumu Ama fark etmediler de nerede. Kendi tabutuna saklanmış kendi içinde. Kendi karanlığına sığınmış. Sandılar ki Üzgünüm sadece Bir süre sonra onu da unuttular Kanıksandı yeni halim. Dolaşıyordum hala yaşayanlar arasında ve Sanıyorlardı ki yaşıyorum hala. Yürüyordum ya ondan. Ben de kanıksadım kendimi. Sandım ki yaşam böyle olur. Çünki baktım baktım Ayniyet herkeste. Herkes yürüyor ama Kimsenin ruhu görünmüyor. Ölülerin arasında bir ölü daha olmuş ne fark eder... Sonra acı geldi tekrar. Acı gelince anlar insan Hala yaşıyorsun. Ölülerin canı acımaz çünki. Yanılmışım... Şaşırdım. Nefes aldım tekrar. Ben yürürken-düşünürken Tabutum okyanusa karışmış Kapağını da biri açıvermiş A...

Cevap

Beklemediğin anda cevap verir yıldızlar Uyumak üzeresindir Binlerce kelime dolar zihnine Kurtulmak istersin Diretir kelimeler... İlla duyulacak sesleri. Zihninin içinde bir çığlık Dinle beni! Gözlerin açılır Uyku nereye gitti bilinmez Huzursuz huzursuz kıpırdanırsın yatakta Ucu gelmez tren misali Birbirini kovalar düşünceler. Bir an gelir Durursun, Durur Dünya, Dönmez artık senin için. İçin geçmiş yorgunluktan. Ertesi sabah yazasın gelir her şeye rağmen Ama kelimeler parlak değildir artık eskisi gibi Gökyüzünden kayıp gitmiş kuyruklu yıldız  İzi kalmış sadece geride... C.