Zamanın sonunda ne var diye merak etti Gezgin. Gözlerini kapattı; Yoğunlaştı. Zihni uçmaya başladı evren boyunca Yıldızlar ve karanlık kendilerini onun gözlerine sunarken "Evrenin sonu var mıdır?" Zihin gözünü açtı Gezgin. "Burada hiçbir şey yok!" "Sükunetini koru..." İleride bir parlaklık var... "Neden ileride? Neden orada değilim?" "Odaklan. Çok heyecanlısın. Belki bu yüzden ulaşman gereken yerden uzaktasın." Yavaş yavaş yürümeye devam etti Gezgin zihninin tüm gücünü kullanarak. Parlaklık artıyor... Etraf çorak. Açık kahverengi, kızıl, turuncu. Hafif hafif toz kaldıran bir esinti... -Bir ayna.- Işığı yansıtan. Kendisini gördü aynanın gözlerinden Gezgin. Baktı... Şaşkın. Herkesin zamanının sonunda kişinin kendisinin olduğunu söyledi ayna. Ötesi kapalıymış gelenlere. "Ya zamanın sonu?" "Hangi zaman?" diye sordu ayna. Daha çok şaşkınlık... "Peki neden uzakta kalıp yaklaşmak zoru...
Dünya'da Yaşamak- Hayata dair şiirler, hikayeler ve gerçekler